Oś czasu świata anomalii

A zatem, drogi czytelniku, pozwól, że zapytam ciebie: czym jest Autorytet? Aby móc odpowiedzieć na to pytanie, musimy cofnąć się do czasów Cesarstwa Zachodniorzymskiego i poznać pierwszą znaną inkarnację naszej organizacji, która stawiała czoła nieznanemu, jak gdyby było ono częścią rzymskiego dnia codziennego. Nosiła miano Synów Herkulesa.

tagshow

2.2 (5)

2.2 (5)

us.png es.png

Powyższy manuskrypt znaleziono w domu ████ McArthura, historyka, który wcześniej wykonywał zlecenia dla Autorytetu w zakresie swojej specjalności. Bez naszej wiedzy wykorzystał udzielone mu poświadczenie bezpieczeństwa w archiwum; wytropił naszą działalność i nasze początki do czasów starożytnych. Manuskrypt został znaleziony przez młodszego badacza, a McArthur w czasie przesłuchania wyznał, że miał zamiar pracę opublikować. Mężczyźnie zaaplikowano preparat amnezyjny, a efekty jego pracy zostały skonfiskowane. Poniższy maniskrypt stanowi jedyną kopię zarchiwizowaną dostępny jest on dla pracowników z poświadczeniem bezpieczeństwa poziomu 3. lub wyższego. — GD-01

Wstęp:

A co gdybym powiedział ci, że istnieje inny świat
Gdy byłem jeszcze chłopcem
W przeciągu historii zarejestrowano wiele niewyjaśnionych zdarzeń oraz osób, którym przydawaliśmy cechy anomalne. Z pewnością nie mogę stwierdzić, czy były to w pocie czoła opracowane oszustwa, aczkolwiek tutaj, zaraz pod naszymi nosami, rzeczywiście kryje się ukryty świat, do którego ludzie udają się codziennie, by badać właśnie anomalie — zarówno dziwne, jak i niebezpieczne. (Rozwinąć w przyszłości).

A zatem, drogi czytelniku, pozwól, że zapytam ciebie: czym jest Autorytet? Aby móc odpowiedzieć na to pytanie, musimy cofnąć się do czasów Cesarstwa Zachodniorzymskiego i poznać pierwszą znaną inkarnację naszej organizacji, która stawiała czoła nieznanemu, jak gdyby było ono częścią rzymskiego dnia codziennego. Nosiła miano Synów Herkulesa.

Starożytne organizacje i Synowie Herkulesa: Synowie Herkulesa zostali utworzeni przez generałów i legionistów Cesarstwa Rzymskiego celem niszczenia i zabezpieczania anomalii. Według wszystkich znanych zapisów stanowili oni pierwszą organizację międzynarodową, zazwyczaj działającą w miejscach podbitych, oraz formacją elitarną w samym Rzymie. Zapisy nie wskazują w sposób oczywisty, kiedy doszło do powstania tej organizacji: przed, podczas czy po reżimie Cezara w charakterze pierwszego Cesarza Rzymskiego. W wiadomościach od oficerów pojawiają się wzmianki, iż wielu niewolników wykorzystywano jako prymitywną wersję CSD, ze znacznie wyższym odsetkiem ofiar śmiertelnych. Synowie Herkulesa najwyraźniej próbowali sprzymierzać się ze rdzennymi opiekunami anomalii, jeśli negocjacje mogły mieć miejsce, a zniszczenie anomalii było niemożliwe. Istnieją pewne odnośniki mitologiczne do przykładów zaangażowania naszej organizacji, takie jak to, że Minerva stanowiła główną przyczynę powstania Synów Herkulesa. Jednakże wiarygodność tego twierdzenia jest niejasna, jeśli weźmie się pod uwagę liczne, często sprzeczne doniesienia z różnych źródeł tamtych czasów.

Przełom w kwestii celów organizacji miał miejsce w okresie inwazji Grecji oraz jej asymilacji. Jako że kraj tamten wzbogacała podobna kultura i systemy wierzeń, integracją z nią z biegiem czas była coraz łatwiejsza. Synowie Herkulesa natrafili na czołową społeczność akademicką ateńskich uczonych oraz filozofów zdeterminowanych, by pogłębiać i poszerzać swoje zrozumienie, a także używać artefaktów, które i tamta akademia uznawała za dary od bóstw (mogłoby to tłumaczyć, dlaczego ichnia cywilizacja była tak zaawansowana; sprawdzić w źródłach). Społeczność tamta połączyła się z naszą Awangardą, doprowadzajac do stworzenia efektywniejszego systemu, który redukował odsetek zgonów wśród niewolników i zapewniał większe oddanie sprawom badań. Już za czasów upadku Republiki i zapanowania autokracji Synowie Herkulesa powrócili do większości swoich poprzednich obowiązków. Z biegiem czasu wielu cesarzy rzymskich usiłowało zmniejszyć wpływy Awangardy w wojsku, włączając w to jej prawo do posiadania artefaktów i bytów, które pozyskała w okresie swojego istnienia. Doprowadziło to do pewnych spięć między cesarzami a Awangardą, co w końcu spowodowało, że przeprowadziła ona skuteczny zamach na życie Cesarza Kaliguli po tym, jak uznany został on za zagrożenie wobec Senatu, patrycjuszy i wojska, a także usiłował przydać sobie atrybut świętości poprzez opuszczenie Rzymu i wyruszenie do Aleksandrii.

Zakon poprzedzający oraz wschód i zmierzch Auctoritas: Wraz z upadkiem Cesarstwa Zachodniorzymskiego Synowie Herkulesa zostali nieoficjalnie rozwiązani. Pozostałości Awangardy podjęły się utworzenia nowych fakcji, sprowadzając do nich stare wierzenia, wartości oraz zwyczaje, ale nie posiadając już wpływów wojskowych. W średniowieczu, ze względu na rozpowszechnianie się Kościoła Katolickiego, artefakty, które poczytywane były za święte bądź szatańskie, a także wszelkie istoty humanoidalne uznawano za demony albo wiedźmy i uzasadniano tym ich ściganie. (Potrzeba wiarygodniejszych źródeł; zbadać polowania na wiedźmy). Wielu rycerzy katolickich wykorzystywało „święte relikwie” do pozbywania się „szatańskiej skazy” poprzez niszczenie innych artefaktów i egzekucje humanoidów.

Po przygotowaniu pierwszej krucjaty wielu rycerzy i dawnych członków starej Awangardy stacjonujących w Europie zostało zjednoczonych pod papieskimi auspicjami, by odzyskać Ziemię Świętą od Seldżuków. Sukces ten doprowadził do powołania Zakonu Templariuszy i jego odnóg, włączając w to Auctoritas, czyli naszą poprzednią inkarnację. Wielu rycerzy katolickich i nawróconych członków Awangardy zaangażowało się w działalność odnogi Auctoritas, poświęcając się misji gromadzenia świętych relikwii i oczyszczania świata ze zła oraz diabelskiej skazy.

Wraz z reformacją protestancką doszło do stworzenia rywalizującej fakcji religijnej, zwanej odtąd Jednością. Jedność została początkowo stworzona jako odpowiedź na Auctoritas, gdyż wielu osób nie zadowalało utajnianie wiedzy o świecie anomalii. Z uwagi na utratę przez Watykan władzy w toku swojego istnienia Jedność stała się dostatecznie duża, by stanowić rywala dla Auctoritas. Wybuchła niewielka, lecz potajemna wojna, która nagle uległa zawieszeniu u schyłku XVIII wieku. (Wszystkie źródła wydają się wskazywać na coś zwanego „Antychrystem”).

Wkrótce po rzekomym pokonaniu anomalii między Jednością a Auctoritas zawiązało się przymierze mające stanowić potężniejszą siłę do oponowania anomaliom. Mimo że część członków Jedności była za powołaniem Autorytetu, większość jej członków odeszła, by wzmocnić obecność fakcji na kontynentach amerykańskich. Planowanie i powołanie Autorytetu zajęło resztę stulecia, podczas którego doszło do wielu spotkań, a także przypadków niezgody, których rozwiązanie zabrało lata. W końcu obydwie organizacje zdecydowały się przedstawić sprawę brytyjskiej rodzinie królewskiej i poprosić ją o pomoc. Najemników namówiono na dołączenie do pierwszej MDS, czyli do „Aniołów Edenu”.

Wiek XIX i powstanie Autorytetu: Brytyjska rodzina królewska, wykorzystując swoje wpływy, przekonała gwardię cesarską i pozostałości Wielkiej Armii do zbudowana sił wojskowych na wzór awangardy rzymskiej. Dokonała ona również mianowania Globalnych Liderów (nazwa ta została zmieniona w latach 50. na Globalnych Dyrektorów) ze wszystkich części imperium i zapewnienia, że Dyrektorzy będą w stanie zarządzać Autorytetem bez wybiórczości względem krajów w razie wybuchu powstania.

W połowie XIX wieku ogłoszono deklarację manifestu, pozwalającą Autorytetowi na potajemną współpracę z państwami i koloniami poza zasięgiem brytyjskim, a także sprowadzanie anomalie w celach przechowalniczych. Działanie to okazało się wysoce niebezpieczny przy powołaniu pierwszego oddziału amerykańskiego, który był nieprzerwanie atakowany i ścigany przez Jedność. Jedność, dążąca do własnej suwerenności, usiłowała zniszczyć każdą ekspozyturę Autorytetu. Dla świata zewnętrznego wyglądało to na masowe prześladowania na tle religijnym, które zakończyły się dopiero na etapie rokowań i podpisania traktatu. Wrogości między Autorytetem i Jednością jednak przetrwały, nawet gdy Autorytet przyćmił przeciwnika w nadchodzących latach, doprowadzając go do zejścia na pobocze wszelkich działalności związanych ze światem anomalnym, aż w końcu jego członkowie zaczęli mieszać się z nowo powstającymi grupami protestanckimi. W ten sposób Jedność ukrywa się przed Autorytetem do dnia dzisiejszego.

U schyłku XIX wieku (w okresie brytyjskiej polityki „splendid isolation”) wyższe szczeble rządu utworzyły Biuro Operacji Anomalnobadawczych (BARO) w odpowiedzi na rosnące zaniepokojenie zdarzeniami anomalnymi w Wielkiej Brytanii. Rodzina królewska, która założyła Autorytet, usiłowała ukryć pochodzenie Autorytetu przed BARO i dokonała zniszczenia wszelkich dokumentów mogących powiązać ją samą, Watykan i protestancką OŚA z powstaniem Autorytetu. Autorytet został odkryty w roku 1903 przez MI13 (obecną AŚA Zjednoczonego Królestwa).

Wojny światowe: Wraz z odkryciem pod koniec roku 1903 Autorytetu i MI13 przez Komitet Obrony Imperium w tajemnicy podjęto decyzję, by poprzez legislatywę dokonać nacjonalizacji Autorytetu i połączyć go z MI13 w czasie restrukturyzacji agencji na początku 1904 r. Zarząd, w proteście, zerwał wszelkie więzi osobiste z rządem oraz rodziną królewską, celem zapewnienia organizacji niezależności.

Z powodu rozłamu Autorytet zaczął wykupować wiele rozwijających się przedsiębiorstw celem zapewnienia sobie zasobów finansowych na przewidywalną przyszłość. Było to działanie przydatne w świetle początku pierwszej wojny światowej, gdy Autorytet gromadził masywne profity z wojny i wykorzystywał swoje koneksje w przemyśle, by przenosić wszelkie anomalie w przewidywanych miejscach walk do nowo powstałej placówki w Stanach Zjednoczonych (do pierwszej amerykańskiej placówki, nazywanej Placówką 02).

Wraz z końcem wojny i powołaniem Ligi Narodów Autorytet doznał rozrostu i przestał być wyłącznym narzędziem Imperium Brytyjskiego, aczkolwiek Rosja ze względu na mającą tam miejsce rewolucję nie popierała Autorytetu (źródła wskazują, że Rosja nie zapewniała nigdy żadnego wsparcia, ale kto tam wie; być może przez jakiś krótki czas byli Autorytetowi przychylni).

W czasie wielkiego kryzysu Autorytet był zniedołężniały z powodu spadku wartości pieniądza, aczkolwiek rekrutacja szła w najlepsze. Wielki kryzys pomógł Autorytetowi również w rozpoczęciu kilku działalności, które miały być wykorzystywane jako fronty organizacji. (Czy mogło to mieć długoterminowy, pozytywny wpływ na zakończenie wielkiego kryzysu? Źródła niedostatecznie szczegółowe).

Podczas drugiej wojny światowej Autorytet starał się powstrzymywać dostęp partii nazistowskiej do anomalii, lecz zafascynowanie Hitlera okultyzmem prowadziło do tego, w końcu je odnajdował. Źródła twierdzą, że odpowiadali za to szpiedzy Gestapo w Autorytecie. W związku z tym, że Zarząd odmawiał rozmów z Hitlerem odnośnie do wykorzystania anomalii, Hitler rozkazał Heinrichowi Himmlerowi utworzenie AŚA na potrzeby przechowywania, badania i militaryzowania anomalii. Agencję tę współtworzyły trzy inne grupy: Ahnenerbe, czyli dywizja badawcza, Towarzystwo Thule, czyli dywizja okultystyczna (zwana Dywizją Czarnego Słońca) oraz niemiecki oddział Autorytetu, który odwrócił się od organizacji, by w roku 1935 poprzeć wizję Hitlera i wykorzystać swoją wiedzę, by uczynić z GARD godnego przeciwnika Autorytetu.

Przewidziawszy to odłamanie, Autorytet usunął z Europy wszystkie obiekty RPC, które mógł. Wiele obiektów RPC klasy Gamma i Beta pozostawiono w placówkach miejscowych, co doprowadziło do tego, że w 1941 Autorytet sprzymierzył się z siłami alianckimi, by placówki tamte odzyskać poprzez albo zapewnianie ludzi do działań wojennych, albo wykorzystanie obiektów RPC do oczyszczenia drogi do okupowanych ekspozytur (dyskutowano o obydwu tych opcjach, lecz nie wiadomo, którą z nich urzeczywistniono). Wraz z końcem wojny GARD uległo oficjalnemu zlikwidowaniu, lecz pewne odłamy tamtej organizacji istnieją do dzisiaj.

Zimna wojna: Podczas zimnej wojny Autorytetowi brakowało niektórych placówek ze względu na to, że naziści usiłowali je zniszczyć podczas ofensywy aliantów i ustanowienia żelaznej kurtyny. Zawarto porozumienie ze Stalinem, zezwalające mu na tworzenie własnych AŚA, a Autorytet przekazał im wszystkie wschodnioeuropejskie placówki.

Autorytet również stał się w zasadzie samowystarczalny, a w czasie wyścigu technologicznego przeprowadził modernizację wszystkiego: procedur przechowalniczych, wyposażenia militarnego, standardów tajnych operacji, a nawet wykorzystywania obiektów RPC dla własnych korzyści, co spowodowało wprowadzenie klasy Theta. Autorytet dokonał także daleko idących wymazań i zniekształceń danych historycznych, które o nim wzmiankowały, niszcząc wszelkie dowody wskazujące na brytyjskie i watykańskie pochodzenie Autorytetu, a także fabrykując dowody wskazujące, że porozumienia z Wielką Brytanią i Watykanem tamtych czasów są falsyfikatami.

Zawarto również porozumienia co do obiektów RPC z nowo utworzonym w roku 1944 UNAAC, który kontynuował certyfikowanie AŚA w innych państwach zgodnie z przepisami międzynarodowego porozumienia w sprawie anomalii z roku 1945. Tylko nieznaczna część państw odmówiła korzystania z pomocy Autorytetu (Kuba, Chile i pozostałe kraje rządzone wówczas przez dyktatorów), a porozumienie ze Stanami Zjednoczonymi zostało potajemnie zerwane, by możliwe było konkurowanie z radziecką AŚA, co spowodowało nieznaczną utratę wsparcia Autorytetu ze strony USA (Autorytet i Stany Zjednoczone nie były jednak do siebie wrogo nastawione). Ruch McCarthy'ego również utrudnił przechowywanie amerykańskich RPC z starań wielu obywateli, by połączyć Autorytet i anomalie z wpływami ideologii radzieckich w USA; niektórzy nawet usiłowali zdekonspirować Autorytet.

W latach 70. XX wieku Autorytet założył swoją pierwszą placówkę kosmiczną, Placówkę 99. W następnej dekadzie została ona zniszczona (szczegóły zniszczenia są utajnione), a w kolejnej — rozpoczęto jej rekonstrukcję, trwającą jeszcze do roku 2000.

W roku 1985 Gorbaczow został wybrany na przywódcę ZSRR. Umożliwił on inkorporację elementów kultury zachodniej przez Związek Radziecki. Autorytet wykorzystał ten fakt do uzyskania dostępu i zawarcia porozumienia z ZSRR porozumienia, tak dokonując wchłonienia rosyjskiej AŚA.

W roku 1992, wraz z upadkiem Związku Radzieckiego, Autorytet zawarł porozumienia z ponownie zjednoczonymi Niemcami i dawnymi krajami bloku wschodniego oraz państwami satelitarnymi. Amerykańska AŚA również została rozwiązana z uwagi na jej nieefektywność (może ponownie ją powołano po ataku terrorystycznym na WTC; dane są niejasne), a Autorytet zyskał większą swobodę działania na terytorium Stanów Zjednoczonych. Dawne kraje wcześniej zamknięte również zawarły porozumienia z Autorytetem.

Dodatek 1: Nie pamiętam sekcji o związku Synów Herkulesa i oddziału greckiego… a przecież CAŁA sekcja o Nucorp Industries nie istniała do wczoraj. Wnoszę o oznaczenie tego zjawiska jako RPC. — Hugo, badacz

Wniosek oddalono. Zbadaliśmy dokument i nie wykryliśmy żadnych elementów wskazujących na fałszerstwo. Powiadomię twojego przełożonego, żeby załatwił ci ewaluację memetyczną i poznawczą. Przezorny zawsze ubezpieczony. — Danielle, Dyrektor Placówki

Dodatek 2: Tu nie chodzi tylko o mnie; zaledwie kilka godzin temu pojawił się calutki WSTĘP. Ponawiam wniosek o uznanie tego za RPC. — Hugo, badacz

Wniosek oddalono. Wprawdzie nie posiadamy żadnych wzmianek o wcześniejszym istnieniu wstępu, aczkolwiek wydaje się, że to tylko zbiór informacji historycznych. Rozważymy uznanie tego za mniej istotną anomalię, ale to tyle w kwestii klasyfikacji. — Danielle, Dyrektor Placówki

O ile nie stwierdzono inaczej, treści niniejszej witryny objęte są postanowieniami licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.