RPC-070

Burger King Battle Royale

tagshow

Najlepsza praca

Top 10 przekładów

Najlepszy Joke

Top 10

Aktywny kontrybutor

Zwycięzca konkursu

Drugie miejsce na konkursie

Zwycięzca wyzwania

4 (3)

4 (3)

Rejestracja Podmiotu Centralnego: 070

Klasa: Omega-Czerwony

Zagrożenia: W trakcie rewizji

Instancja RPC-070

Protokoły przechowalnicze: Właściciele lokali fast-food należących do marki „Burger King” zostali poinstruowani, aby sprawdzali ich place zabaw dla dzieci pod kątem nietypowych zmian w strukturze wewnętrznej. Należy to robić co najmniej dwa razy w tygodniu.

W przypadku wykrycia anomalii należy zgłosić to Autorytetowi, a na miejsce ma zostać wysłany MDS Victor-1 („Wizja Tunelowa”). Zadaniem ich jest częściowa dekonstrukcja instancji RPC-070 w celu zneutralizowania anomalii. Następnie można obiekt zrekonstruować. W przypadku ponownej manifestacji personel powinien wciąż monitorować zmiany strukturalne, nawet po neutralizacji.

Opis: RPC-070 to anomalia przestrzenna występująca w sieci restauracji fast-food „Burger King”, a konkretnie w lokalach, w których znajduje się szczególny rodzaj krytych placów zabaw. Place te składają się z serii kolorowych rur, zjeżdżalni, drabinek i innych elementów, połączonych w strukturę przypominającą labirynt, która ma służyć jako rozrywka dla dzieci klientów. Nie ma żadnego wyraźnego wzorca określającego, kiedy RPC-070 się umawiają. RPC-070 ujawnia się tylko raz na kilka miesięcy lub lat. Nigdy nie udokumentowano, że RPC-070 oddziaływał więcej niż jednego lokalu jednocześnie.

Po manifestacji, plac zabaw dotknięty RPC-070 przechodzi dwa odrębne etapów. Pierwszy etap trwa od 25 do 30 dni. Rozpoczyna się od zwiększenia rozmiarów wewnętrznej struktury pionowej i poziomej. Zewnętrzna część obszaru placu zabaw nie zmienia rozmiarów ani wyglądu.

Ten wzrost wielkości objawia się powolnym rozciąganiem i przekształcaniem plastikowych elementów w strukturze. Zaobserwowano tworzenie pomieszczeń i tuneli o różnych kształtach, rozmiarach i kolorach. Często zawierają one struktury przypominające dziecięcą dżunglę, takie jak małpie słupki, huśtawki linowe i podłogi z siatki.

Po około 10 dniach wewnętrzna struktura osiągnie rozmiar około 60 metrów sześciennych. Nowo powstałe pomieszczenia i tunele zaczną przybierać nieregularne kształty lub zawierać anomalie. Niektóre z zarejestrowanych przykładów są następujące:

• Masywne, eliptyczne pomieszczenie z 500 rozgałęziającymi się tunelami, z których każdy zaczyna się okrągłym otworem.
• Różowa rura biegnąca w jednym kierunku przez 50 metrów bez żadnego skrzyżowania.
• Pomieszczenie ze ścianami pokrytymi kolcami. Wielkość tych kolców wahała się od kilku centymetrów do pół metra. Kolce były wykonane z matowego plastiku.
• Pomarańczowy, okrągły tunel z półkulistym oknem po jednej stronie. Przez okno widać było bardzo duże pomieszczenie. W rogu można było dostrzec postać humanoidalnej istoty. Znajdującej się w pozycji kucającej, z rękoma owiniętymi wokół głowy.
• Prostokątny, fioletowy tunel prowadzący do otworu czegoś, co wydaje się być pustym szybem windy. Szyb ciągnął się w górę i w dół, bez wyraźnego szczytu i dna. Do środka znajdował się przedmiot. Po kilku minutach obiekt pojawił się ponownie, spadając z górnej części szybu. Kontynuował spadanie, ale nie pojawił się po raz drugi.
• Turkusowy tunel o owalnym kształcie, który zaczyna się kurczyć w kierunku jednego końca, aż nie można już przez niego przejść, kończąc się małym otworem. Patrząc przez ten otwór, można było dostrzec migające światła w kolorach czerwonym, niebieskim i zielonym. W bliskiej odległości od końca rury słychać było niespójne szepty.

Do końca pierwszego etapu struktura osiągnie rozmiar około 3 kilometrów sześciennych. Większa część struktury będzie na tyle odległa od wejścia (wejść), że będzie się znajdować w całkowitej ciemności.

Na początku drugiego etapu pojawiają się instancje RPC-070-A, które są czworonożnymi humanoidalnymi istotami z odwróconymi kręgosłupami i tułowiami. Istoty te mają głowy podobne do ludzkich, obróconych o 180 stopni i pozbawione organów nosowych. Istoty wyłaniają się przez małe szczeliny w tunelach. Posiadają ostre pazury, które pozwalają im mocno trzymać się ścian. Z tego powodu istoty 070-A są niezwykle zwinne, potrafią pokonywać duże odległości i zakręty konstrukcji znacznie szybciej niż człowiek.

Instancje 070-A przeżywają, pożerając dzieci, które wchodzą na tereny zabaw dotknięte RPC-070. Aby pozostać w ukryciu przed wzrokiem rodziców lub pracowników restauracji, byty pozostają w miejscach pogrążonych w ciemności. Dzieci w naturalny sposób unikają tych ciemnych miejsc, co często zmusza obiekty 070-A do chowania się za rogami i szybkiego chwytania przechodzących celów, zabierając je z dala od potencjalnych świadków. Po schwytaniu danego dziecka instancja 070-A zakrywa mu usta, aby stłumić krzyki, dopóki nie wejdzie wystarczająco głęboko w strukturę, aby nie usłyszały jej osoby postronne. Po dotarciu wystarczająco daleko, istota pożera dziecko. Najpierw skręca dziecku kark, aby je sparaliżować, a następnie zaczyna pożerać kawałki ciała. Gdy skóra i tkanka mięśniowa zostaną całkowicie strawione, istota opuszcza zwłoki i powraca, aby schwytać nowe dziecko.

Instancje 070-A są w stanie manipulować otoczeniem struktury RPC-070. Robią to, przyciskając jedną rękę płasko do powierzchni. W ciągu kilku minut powierzchnia ta powoli zmienia swój kształt. Zdolność ta jest często wykorzystywana do tworzenia pomieszczeń w celu zwabienia, uwięzienia i/lub zabicia zdobyczy. Złożone użycie tej umiejętności może trwać nawet kilka godzin. Poniżej przedstawiono kilka zarejestrowanych przykładów struktur stworzonych dzięki tej manipulacji.

• Niebieska zjeżdżalnia, która staje się coraz bardziej stroma, aż do pionowego spadku. Spadek ten miał co najmniej 300 metrów wysokości. Na dole znaleziono trzy zwłoki.
• Klapy w podłodze tunelu z niewielką przestrzenią pod nimi. W tym miejscu czekała instancja 070-A. Gdy dziecko znalazło się nad nią, istota otwierała klapę i wciągała dziecko do środka. Metoda ta była na tyle skuteczna, że można ją było zastosować w miejscach położonych stosunkowo blisko wejść.
• Małe pomieszczenie z niewyraźnym rysunkiem uśmiechniętej osoby na ścianie. W pomieszczeniu znajdowały się pojedyncze drzwi z plastikową osłoną, którą można było przesuwać w górę i w dół nad drzwiami. Instancja 070-A czekała za rogiem pokoju, aż dziecko wejdzie do środka, zanim zsunęła pokrywę.

Próba dekonstrukcji instancji RPC-070 w celu zbadania jej anomalnego zachowania natychmiast neutralizowała anomalię. Struktura powróciła do stanu sprzed anomalnej ekspansji. Podmioty znajdujące się w rozszerzonych częściach struktury (w tym instancje 070-A i kilkoro dzieci) zniknęły. Nie wiadomo, co stało się z tymi podmiotami i dziećmi.

Dodatek: W dniu 16 czerwca 2019 r. zatwierdzono test RPC-070, w ramach którego obszar zabawy dotknięty RPC-070 został odizolowany i dopuszczony do drugiego stadium. W strukturze umieszczono kamery na podczerwieni i urządzenia rejestrujące dźwięk w celu zdalnego nadzoru. Zamanifestowało się pięćdziesiąt instancji 070-A (oznaczonych od A-01 do A-50 zgodnie z kolejnością początkowej manifestacji). Stwierdzono, że bez obecności ludzkich dzieci w strukturze, instancje 070-A stały się kanibalistyczne. Zaczęły zaciekle atakować się nawzajem w celu zdobycia niezbędnego pożywienia. Zapis zdarzenia jest dostępny poniżej.

+ Log Zdarzenia 070.1

Log Zdarzenia 070.1

Data: 19.06.2019r.

Prowadzący eksperyment: Dr Reichardt

Przedmowa: Wszystkie wejścia do budynku zostały uszczelnione przed jakimikolwiek manifestacjami 070-A. Wszystkie urządzenia monitorujące były niezauważone przez jednostki w czasie trwania eksperymentu.

---

[POCZĄTEK LOGU]

Pięćdziesiąt instancji 070-A zamanifestowało się i spaceruje po obszarze kompleksu, nie wchodząc ze sobą w interakcje.

Byty zaczynają wydawać się niespokojne, ponieważ nie mogą znaleźć w strukturze żadnej ofiary w postaci człowieka. W tym momencie stopniowo stają się coraz bardziej agresywne, aż w końcu atakują się wzajemnie.

A-35 podchodzi od tyłu do A-12. A-35 szybko przeskakuje przed A-12, ścina mu głowę i pożera resztki zwłok. Jest to pierwsza śmierć w tym eksperymencie. Na tym obszarze nie było innych instancji 070-A.

Struktura RPC-070 weszła w stan chaosu, w którym każda bezpośrednia interakcja między instancjami 070-A prowadzi do śmierci przynajmniej jednej z zaangażowanych podmiotów. W ciągu następnych dwóch godzin ginie kolejnych 16 instancji 070-A. Pozostałe 33 są w stanie uniknąć bezpośredniej interakcji, co sprawia, że coraz rzadziej któraś z istot może pochłonąć inną poprzez bezpośredni atak. Częste staje się stosowanie wymyślnych pułapek, takich jak fałszywych podłóg i ukrytych klap. Po 4 godzinach ginie kolejnych 19 jednostek. Pozostało 14 następujących jednostek: A-01, A-03, A-06, A-15, A-17, A-22, A-26, A-35, A-36, A-37, A-42, A-44, A-47, A-50.

A-22 przemierza długi tunel, gdy trzy instancje 070-A (A-01, A-15, A-42) wyłaniają się zza rogu, pięć metrów przed nim. Te trzy instancje wcześniej utworzyły grupę łowiecką i zabiły cztery inne instancje 070-A. A-22 szybko odwraca się i ucieka od grupy. A-22 szybko skręca w lewo, podczas gdy inne byty potykają się w wąskim tunelu. A-22 prowadzi ich w kierunku dużej konstrukcji wspartej na 4 metalowych belkach. (A-22 zbudował konstrukcję dwie godziny wcześniej.) A-22 wskakuje do kwadratowego otworu w konstrukcji, czołgając się przez małą rurę. Trzy pozostałe instancje 070-A podążają za A-22, wchodząc do małego pomieszczenia. A-22 znajduje się w drugim pomieszczeniu, nadzorując pozostałe i uruchamiając dźwignię. Ściany pomieszczenia, w którym znajduje się grupa, zaczynają się ściskać do środka. Ocierają się o podłogę, wydając niezwykle ostry dźwięk. Ściany zderzają się, miażdżąc trzy instancje 070-A. A-22 pożera ich zwłoki w ciągu następnej godziny.

W tym czasie, w innej części kompleksu, A-26 znajduje się na szczycie dużego filaru, obserwując trzy krzyżujące się tunele wykonane z przezroczystego plastiku. Pozostaje na szczycie filaru przez prawie cały czas trwania eksperymentu, schodząc z niego tylko wtedy, gdy pod nim znajdzie się niczego nie podejrzewająca instancja 070-A. A-26 zauważa A-17 podróżującego przez jeden z tuneli. A-26 przygotowuje się do skoku z filaru, ale A-17 nagle przerywa podróż przez tunel. A-26 chowa się w dół, starając się nie zostać zauważonym przez A-17. Po 20 sekundach A-17 powoli zbliża się do filaru. Następnie wielokrotnie uderza w filar, aż ten się zawali. A-26 ginie przy zderzeniu z podłogą, a A-17 pożera jego ciało.
A-22 zakończył konsumpcję ciał A-01, A-15 i A-42. A-22 opuszcza swoją strukturę i przemieszcza się po kompleksie. Po około 30 minutach natrafia na potężny pionowy spadek w podłodze tunelu. A-22 zaczyna budować fałszywą podłogę, prawdopodobnie planując zwabić inną instancję 070-A nad otworem. Gdy A-22 zaczyna tworzyć słaby panel, by umieścić go nad dziurą, A-36 wyłania się z fałszywej ściany. (A-36 wcześniej zbudował pionowy spad, czekając, aż instancje 070-A spróbują zbudować z niej pułapkę. Ściany zrzutu były wykonane z wyjątkowo śliskiego materiału, aby istoty nie mogły się ich uchwycić i wydostać). A-36 rzuca się na A-22 od tyłu, ale A-22 uchyla się, przez co A-36 ląduje w dole. A-36 krzyczy i gwałtownie uderza pazurami w ściany. Słychać huk, gdy A-36 uderza o dno.

A-50 natrafia na konstrukcję, którą zbudował A-22 i widzi A-47, który przeszukuje kości A-01, A-15 i A-22. A-47 jest wychudzony, bo niewiele jadł podczas dotychczasowego eksperymentu. A-50 jest w stanie z łatwością przygwoździć A-47 do ziemi i skręcić mu kark. A-50 spoczywa w konstrukcji, pożerając A-47.

W przeciwległej części terenu A-17 prześladuje A-03, gdy ten wędruje przez przypadkowe skrzyżowania. W końcu A-03 dociera do końca długiego tunelu. A-03 odwraca się, a A-17 czeka przy wejściu do tunelu. A-17 zaczyna wchodzić do tunelu, uderzając pazurami o ścianę w zastraszający sposób. Gdy A-17 zamierza zaatakować A-03, od tyłu pojawia się A-06 i podcina nogi A-17, odcinając je obie. (A-06 podążał w milczeniu za A-17 od kilku godzin.) A-06 zaczyna pożerać A-17, a A-03 próbuje uciec. Nie odsuwając głowy od pożeranego ciała, A-06 podcina A-03 gardło, powodując wylew krwi na podłogę. A-03 wydostaje się z tunelu, ale wkrótce potem umiera z upływu krwi. A-06 zjada oba ciała, po czym opuszcza to miejsce, by przygotować pułapkę w innym miejscu.

Po około 20 minutach podróży A-37 wchodzi do masywnego tunelu w kształcie torusa. 10 metrów przed nim widoczne jest częściowo skonsumowane ciało (A-44). A-37 podchodzi do zwłok i zaczyna konsumować jego ciało A-37 waha się, co pozwala A-06 szybko przeciąć plecy A-37. A-06 zaczyna pożerać A-37, gdy ten jeszcze żyje. A-37 wyciąga lewą rękę i przyciska ją do ziemi. Pojawia się fałda, tworząc kwadratową płytkę, która zaczyna się zapadać w podłogę. Po kilku sekundach A-37, A-06 i częściowo zjedzone ciało wpadają do dziury, by w końcu wydostać się do niższej części konstrukcji. A-22 znajduje się w tej dolnej części i jest obserwatorem, jak ciało 070-A ląduje, pękając przy uderzeniu. A-22 zbiera różne kawałki ciała i zanosi je do zbudowanej przez siebie wcześniej konstrukcji. Widać A-35, który podąża za A-22 od tyłu..

Teraz jedynymi żyjącymi instancjami 070-A są A-22, A-50 i A-35..

A-22 podchodzi do konstrukcji i zauważa w niej A-50. A-22 po cichu podchodzi do małego zapadki na spodzie. Otwiera go, po czym wpełza do środka. A-35 podąża za nim i po cichu zamyka zatrzask od wewnątrz, uważając, by nie zaalarmować A-22 o swojej obecności. Gdy A-22 ma zamiar podnieść przełącznik, który uruchomiłby maszynę zgniatającą i zabił A-50, A-35 spycha A-22 przez gzyms i wpada do szybu razem z A-50. Następnie A-35 podnosi przełącznik. Ściany szybu zaczynają się przesuwać do środka. A-22 próbuje użyć kości udowej z tuszy A-42 do zablokowania maszyny, wrzucając ją do szczeliny między ścianą a podłogą. Ściana przestaje się ruszać i A-22 wydaje się odczuwać ulgę, zanim A-50 atakuje od tyłu, całkowicie pozbawiając A-22 lewej nogi. A-22 wyciąga kość udową ze ściany, zwija ją i ciska nią w A-50. Kość przebija się przez bok głowy A-50, rozbijając jego czaszkę. Ciało A-50 staje się wiotkie i upada na podłogę.

A-35 dezaktywuje zgniatarkę i wskakuje do szybu. A-35 chwyta pozostałą nogę A-22 i przypiera A-22 do ściany. A-35 zamachuje się ręką, ale A-22 odchyla głowę, unikając ataku. A-22 przyciska dłonie do podłogi. Ziemia zaczyna się topić. A-35 i A-22 wypadają przez nią i lądują w podstawie. Wygląda na to, że A-22 został nieprzytomny w wyniku upadku. A-35 odzyskuje równowagę i ciągnie A-22 w stronę jednego z czterech metalowych wsporników. A-35 bierze kawałek ostrego, metalowego odłamka i używa go do amputacji prawej nogi A-22. A-22 zaczyna odzyskiwać przytomność, ale wydaje się oszołomiony i nieświadomy. A-35 przykłada kawałek metalu do szyi A-22 i zaczyna powoli przecinać ciało. A-22 odruchowo odbija się do tyłu, uderzając o belkę nośną. Wyginają się one, destabilizując konstrukcję. Kawałki plastiku i gęsty pył wypełniają okolicę, gdy cała konstrukcja zawala się na A-22 i A-35. Po 30 sekundach gruz staje się nieruchomy. Trzy godziny po tym wydarzeniu wszystkie jednostki znajdujące się w konstrukcji zostają uznane za zmarłe, a test zostaje zakończony.

[KONIEC LOGU]

---

Końcowe Oświadczenie: Anomalię zneutralizowano, usuwając kawałek plastiku z jednej z zewnętrznych rur. Wkrótce potem restauracja, w której wystąpiła anomalia, mogła wznowić normalną działalność.

---

◀ RPC-069 RPC-070 RPC-071 ▶