RPC-140

Khmerski baitang

tagshow

Najlepsza praca

Top 10 przekładów

Najlepszy Joke

Top 10

Aktywny kontrybutor

Zwycięzca konkursu

Drugie miejsce na konkursie

Zwycięzca wyzwania

2.8 (4)

2.8 (4)

Choeung Ek Stupa, jedno z miejsc o najwyższym zagęszczeniu RPC-140.

Rejestracja Porządku Centralnego: 140

Klasa: Gamma-Purpurowy

Zagrożenia: Zagrożenie agresją, zagrożenie organiczne, zagrożenie regeneracyjne, zagrożenie replikacyjne, zagrożenie świadomością

Protokoły przechowalnicze: Placówka Terenowa 140 stanowi centrum badań nad RPC-140. Jeżeli zjawiska powiązane z RPC-140 wystąpią w Kambodży, MDS Uniform-40 („Chodzący napalm”) musi zostać zadysponowana celem spopielenia jak największej liczby RPC-140-1. Zabudowania dotknięte zjawiskami powiązanymi z RPC-140 muszą zostać objęte kwarantanną, a mieszkańców, którzy przetrwali, należy poddać oddziaływaniu glifów Extergito. W razie niepowodzenia tych protokołów pracownicy poziomu 5. muszą zrealizować Protokół [UTAJNIONO]¹.

Opis: RPC-140 to zjawisko dotykające rejonów Kambodży o największym zagęszczeniu roślinnością. RPC-140 wydaje się występować częściej w miejscach, w których zakopana jest znaczna liczba zwłok ludzkich². RPC-140 przyspiesza rozwój roślinności i zdolności nomadycznych³. Dotknięte tym zjawiskiem rośliny oznacza się odtąd jako RPC-140-1. Gdy RPC-140-1 sięga ludzkich zwłok⁴, okręca się wokół nich, aż te ulegają przytwierdzeniu do obiektu. Zwłoki w tej fazie oznaczone są jako RPC-140-2.

RPC-140-2 odzyskują swoją świadomość, ale nie rozumność. Ponadto stanowią swoiste narządy wzrokowe i myślowe dla RPC-140-1, pomagając tym obiektom w przemieszczaniu się i rozróżnianiu elementów najbliższego otoczenia. RPC-140-2 stają się agresywniejsze i aktywniejsze wraz z tym, jak większa ich liczba zostaje przyłączona do RPC-140-1. RPC-140-2 przyspieszają także rozrost instancji RPC-140-1 w obecnie nieznany sposób. Wszystkie instancje RPC-140-1 są wysoce wrogie względem wszelkich zwierząt przebywających w pobliżu. Po wykryciu znajdującego się niedaleko zwierzęcia RPC-140-2 informują o tym właściwe im instancje RPC-140-1 poprzez donośne wokalizacje, po czym RPC-140-1 przystępują do zaatakowania zwierzęcia. RPC-140-2 zawsze kierują RPC-140-1 ku najbliższym skupiskom ludzkim.

Odkrycie: Szczepy RPC-140 zostały odkryte ██.██.1997 r. przy Pomniku Masowego Grobu ███-███████, w ██████████, w Kambodży. Zgłoszenie złożone przez osoby cywilne twierdziło, że roślinność w rowie masowego grobu gwałtownie się rozrasta i atakuje osoby znajdujące się w pobliżu. Jeden ze strażników, Soth S. ███, przetrwał tamto zdarzenie, co umożliwiło Autorytetowi lepsze zrozumienie działania RPC-140 i udoskonalenie środków stosowanych celem zabezpieczania instancji obiektu.

Logi przesłuchań:

[+] Log przesłuchania 140 001, od ██:██ do ██:██

Przesłuchujący: Jozef ████, główny badacz

Przesłuchiwany: Soth ███

Przedmowa: [Szczegóły w Odkryciu.]

<Początek logu>

Dr Jozef: Miło mi pana poznać, panie ███. Mam do pana mówić po imieniu czy…?

Soth ███: Obojętnie.

Dr Jozef: W porządku. A zatem, Soth, jesteś, jak dotąd, jedyną osobą, która przetrwała tę rzecz. Możesz nam powiedzieć, co tam się stało?

Soth ███: Tak naprawdę, nie jestem pewien, jak zdołałem przeżyć. Drzewa niszczyły budynek, do którego się dostałem, a trawa… obraz tego, jak przeciskała się przez szczeliny w ścianie, do końca będzie mnie prześladował. W tamtym horrorze widziałem tylko jedną twarz i nawet ona nie była ludzka.

Dr Jozef: W jakim sensie twarz tamta nie była ludzka?

Soth ███: Była zepsuta, zgniła. Wyglądała na głodną, ale również na żądną krwi. Spojrzała na mnie, ale ja nie miałem czasu, by w nią wycelować i strzelić. Byłem zatrwożony.

Dr Jozef: Chciałbyś powiedzieć coś jeszcze na temat wyglądu tamtej twarzy?

Soth ███: Biegłem, gdy dżungla zaczęła się rozrastać. Widziałem ogromne korzenie wyłaniające się z rowu i każdy z nich miał na sobie martwe ciała. Ja po prostu… (Soth ███ gestem wskazuje, jakoby z rowu wyłoniło się coś wielkiego). Było tam tak wiele ciał. Jak to możliwe, że tkanki nadal trzymały się ich kości?

Dr Jozef: Z pewnością to był paskudny widok. Cóż, Soth, powiedz mi, jak to wszystko się skończyło.

Soth ███: Kiedy usłyszałem wasze samoloty, przylgnąłem do najbliższej ściany. Ojciec powiedział mi o bombardowaniach napalmem za czasu Sahchip Indauchen⁵, o tym, jak niszczyło to ziemię, a ja byłem przeświadczony, że skończę w podobnym piekle.

Dr Jozef: Smutny widok. Tamta wojna nie szczędziła nikogo. Nasi piloci helikopterów spostrzegli cię goniącego tamtą roślinną istotę, która was zaatakowała. Dlaczego do tego doszło?

Soth ███: Musiałem biec. Nie chciałem zginąć przez jakiś wypadek, więc postanowiłem ścigać twarz, która mnie widziała. Chciałem pokazać pilotom, że jestem po ich stronie. Ojciec powiedział mi, żebym tak zrobił, jeśli wybuchnie kolejne wojna. Wtedy znowu to zobaczyłem. Wiedziałem, że to tamta twarz, obraz wypalony w moim umyśle. Całe ciało ciągnięte przez korzenie, które mogłyby przebić krowę. Strzeliłem do tego, ale to wtedy wróciło do wysokiej trawy, do błota. Nie wiem, co stało się z korzeniami, ale na pewno gdzieś tam są.

Dr Jozef: To dużo informacji. Dziękuje, Soth. Twoja odwaga budzi spory podziw. Jednakże obawiam się, że czas dobiegł nam końca.

Soth ███: To dobre uczucie — zrzucić to z siebie, panie doktorze. Gdzie dostanę odznakę? Przy wyjściu?

Dr Jozef: Jaką odznakę?

Soth ███: Kiedy wasi ludzi mnie sprowadzili, powiedzieli, że wykonałem sporo dobrej roboty. Powiedzieli, że zasługuję na odznakę, chyba.

Dr Jozef: Na pewno żartowali, ale mieli rację. Raz jeszcze chciałbym podziękować ci za poświęcony mi czas.

<Koniec logu>

Oświadczenie końcowe: Z uwagi na umiejętności Sotha ███ Jozef ████, główny badacz, wniósł o zgodę Pionu Ochronnego na zwerbowanie pana ███ do jednostki SBA. Soth ███ został przydzielony na stanowisko ochrony w Placówce Terenowej ███ po kilku miesiącach od uzyskania wymaganych zezwoleń.

[+] Log przesłuchania 140 002, od ██:██ do ██:██

Przesłuchujący: Mijo ██████, badacz

Przesłuchiwana: Veasna ████

Przedmowa: Veasna ████ żyła w miejscowości ██████, w Kambodży, gdzie RPC-140 dokonał manifestacji w dniu ██.██.████ r. Veasna ████ sfilmowała RPC-140-1 ze swojego mieszkania, z użyciem kamery wideo. Veasna ████ została odnaleziona przez operatorów podczas misji ratowniczej.

<Początek logu>

Dr Mijo: Miło mi panią powitać, pani ████. Cieszymy się, że panią odnaleźliśmy.

Veasna ████: Dlaczego?

Dr Mijo: Dlatego, że to nasz obowiązek, ale też z powodu pani nagrania. Nie zbliżyliśmy się dostatecznie do tego, co pani tam widziała.

Veasna ████: Rozumiem, ale wolałabym tego nie doświadczyć. Tamte rośliny były okropne. Przedzierały się ulice, jak gdyby te były z papieru.

Dr Mijo: Spokojnie. Pani obawy są zrozumiałe. Zbliżenie się na taką odległość do tamtego roju tylko po to, by uchwycić go na nagraniu, było rzeczą bardzo odważną.

Veasna ████: Tak. Działo się to tak szybko. Samochody i wózki z ulicy zostały połknięte. Widziałam, jak tyle osób zostaje rozerwanych, że o mało się nie przewróciłam. Sceneria jak z wyobraźni sadysty! To coś nawet krzyczało. Słyszałam skrzeczenie w tamtym chaosie. Ludzie ryczeli, ale w tym całym hałasie było coś innego. Nie brzmiało to jak człowiek, bo wcale nim nie było.

Dr Mijo: Dobrze. Z następnego fragmentu materiału wideo wydaje się, że filmowała pani wszystko normalnie, dopóki jedna z gałęzi się nie przyssała do obiektywu. Miała twarz, prawda?

Veasna ████: Nie, to nie była twarz. To niemożliwe. To coś było zepsute, ale nie była to twarz. To coś nie było wystarczająco ludzkie, by nazywać to twarzą. Nie chcę tego już nigdy widzieć.

Dr Mijo: Dobrze. Zanim pani pójdzie, chciałbym zadać jeszcze jedno pytanie. Co zrobiła pani, gdy tamta rzecz podpełzła do okna?

Veasna ████: To coś krzyczało jak tamte rzeczy na ulicy. Rozbiło okno. Miałam tylko swój stary karabin i dlatego zrobiłam, co mogłam. Gdy przebiłam to coś bagnetem, zostawiło mnie w spokoju. Pozostawiało po sobie wszędzie zepsutą krew, ale dało mi spokój. Pobiegłam do holu, póki jeszcze reszta okien się trzymała. Karabin służył mi dobrze — tak jak mojemu tacie na froncie birmańskim. Widziałam ludzi popadających w panikę na korytarzach, ale niektórzy wyglądali dziwnie. Nie mogłam tego uchwycić na nagraniu, bo zostawiłam kamerę w mieszkaniu.

Dr Mijo: Jak wyglądali?

Veasna ████: Wydaje mi się, biorąc pod uwagę ich ubiór, że byli botanikami, ale pewna nie jestem. Mieli na plecach napisane „I-40”⁶. Wtedy zasłabłam. Byłam zmęczona i wiedziałam, że tamte rzeczy zjedzą mnie od stóp do głów. Przybyli wasi żołnierze. Obudziłam się i dotarło do mnie, że część budynku po prostu… znikła. Została rozerwana na strzępy. Co ja teraz zrobię?

Dr Mijo: Pani ████, proszę się nie przejmować; nie pozostawimy pani bez dachu nad głową. W każdym razie przesłuchanie to dobiegło końca i z tego tytułu dziękuję pani za poświęcony mi czas.

<Koniec logu>

Oświadczenie końcowe: Veasnie ████ podano preparat amnezyjny klasy 3., a następnie zwolniono. Veasnie przydzielono niewielki dom mieszkalny zakupiony przez agenta RPC. Po przesłuchaniu pracownicy monitorujący miejsca, w których dochodziło do manifestacji RPC-140-1, sprawdziwszy wyposażenie pod kątem związku z Indauchen-40, natrafili na narzędzia botaniczne oznaczone pieczęcią tejże organizacji.

Przypisy

1. Instrukcje w protokole zakładają obszerne bombardowaniem napalmem, procedury spalonej ziemi i [UTAJNIONO].

2. RPC-140 kilkakrotnie ponownie dotknął miejsc, na które już wcześniej oddziaływał

3. Na zdolności te składają się m.in. możliwość przemieszczania się pnia, gwałtowny rozrost rośliny itp.

4. Szczątki nieludzkie są ignorowane przez obiekt.

5. W khmerskim: Indochińska Republika Ludowa.

6. Podobne do logo OŚA-295, „Indauchen-40”, jednej z pozostałych anomalnych gałęzi IRL.

◀ RPC-139 RPC-140 RPC-141 ▶