RPC-PL-006

Kodeks wojny

tagshow

4 (8)

4 (8)

int.webp us.webp audio.webp
Rejestracja Porządku Centralnego: PL-006

Ryzyko przechowalnicze: Alfa

Poziom zagrożenia: Czarny
h-ideological.webp zagrożenie ideologiczne

Protokoły przechowalnicze: RPC-PL-006 przyłączony na stałe do ładunku wybuchowego 006-E jest przechowywany w Placówce 052, w opancerzonej gablocie na dokumenty, z której usunięto tlen celem zmniejszenia tempa rozkładu papieru. Dostępu do gabloty udziela się autoryzowanym badaczom z poświadczeniem bezpieczeństwa poziomu co najmniej 3., aczkolwiek wzbrania się wynoszenia obiektu poza przechowalnię, z jednym wyjątkiem. Jeżeli bowiem pozostawienie obiektu w przechowalni narazi go na zniszczenie albo przechwycenie przez nieautoryzowany podmiot, wszyscy pracownicy posiadający dostęp do przechowalni obarczeni zostaną obowiązkiem zapewnienia bezpieczeństwa obiektu, choćby wymagało to jego usunięcia z przechowalni. Gablota otwierana jest w systemie podwójnej autoryzacji z użyciem dwóch kluczy przez dwóch pracowników po odblokowaniu zamka przez funkcjonariusza ochrony pełniącego służbę w pokoju monitoringu, z autoryzacją menedżera projektu lub jego zastępcy. Jeżeli system odnotuje wyniesienie obiektu z przechowalni poza sytuacją ogłoszenia alarmu albo podczas alarmu przez osobę niebędącą pracownikiem Autorytetu, dokona on zdalnej detonacji 006-E — eksplozja powinna doprowadzić do całkowitego zniszczenia obiektu. Pracownik Autorytetu, który wyniósł obiekt z przechowalni w czasie alarmu, powinien okresowo dokonywać zresetowania licznika 006-E w sposób, w jaki został do tego wyszkolony, aż do przeminięcia zagrożeń, które wywołały alarm.

W razie nieautoryzowanego usunięcia obiektu z przechowalni i przemieszczenia go za granicę, należy wykorzystać wszelkie dostępne możliwości, by obiekt zlokalizować, zabezpieczyć i niezwłocznie z powrotem przemieścić w obręb Polski. Pod żadnym pozorem nie należy przemieszczać obiektu poza inne granice ani go porzucać. Jeżeli niezwłoczne przemieszczenie obiektu z powrotem do Polski będzie niemożliwe, należy w trybie natychmiastowym dokonać zdalnej detonacji 006-E, a jeżeli to niemożliwe — powiadomić o tym fakcie Zarząd, który zdecyduje, czy zachodzi konieczność ogłoszenia alarmu w przestrzeni dyplomatycznej za pośrednictwem UNAAC.

Efekt oddziaływania obiektu należy zwalczać w każdym możliwym wymiarze, a także przeznaczać na zapobieganie jego wystąpieniu wszelkie dostępne środki, a jeżeli to zawiedzie i wystąpi zagrożenie wybuchu wojny, której stroną będzie państwo posiadające broń nuklearną, należy dokonać globalnej dekonspiracji obiektu i wskazać jego działanie z maksymalnym możliwym ograniczeniem wypływu informacji identyfikujących Autorytet i elementy świata anomalii.

Opis: RPC-PL-006 to wydawnictwo zwarte w twardej okładce, o wymiarach 30 cm × 20 cm ×15 cm, zatytułowane jako „Kodeks wojny”, nieoznaczone co do wydawcy, autora ani roku wydania. Niemniej datowanie obiektu wykazało, iż powstał on w okresie od 1902 do 1904 r. W obiekcie znajduje się 380 stronic pokrytych rozmazanym atramentem. Z powodzeniem dokonano odcięcia fragmentu jednej z kartek, w czego następstwie przeprowadzono badanie praktyczne w przedmiocie opcji zniszczenia: ustalono, iż właściwe fragmentowi jest oddziaływanie głównego obiektu. Po spopieleniu fragmentu pozostałości natomiast nie wykazywały żadnych efektów anomalnych, wobec czego obecnie zakłada się, iż zniszczenie głównego obiektu w podobny sposób doprowadzi do całkowitej neutralizacji wszelkich jego właściwości anomalnych.

Efekt anomalny obiektu zachodzi po przemieszczeniu obiektu za granicę Polski. W ciągu 48 godzin między państwami, o których mowa niżej, dochodzi do eskalacji w kwestii relacji dyplomatycznych, która w końcu przeradza się w konflikt zbrojny spowodowany zazwyczaj przyczyną tak błahą, że uznawaną przez społeczność międzynarodową za pretekst. Agresorem jest państwo, z którego obiekt wyprowadzono (dalej: państwo A); jeżeli obiekt przekroczy inną granicę, np. państwa C, to państwa A i B zawiążą sojusz przeciwko państwu C. W razie powrotu obiektu do państwa B, sojusz zostanie zawiązany pomiędzy państwami A i C, a w razie powrotu za pierwszą granicę wszelkie konflikty i sojusze ulegną natychmiastowemu zakończeniu. Zjawisko to dotyczy także tych konfliktów i sojuszy, które wynikły z powodu innych czynników niż oddziaływanie RPC-PL-006.

Siły biorące udział w konflikcie nigdy nie wydają się kierować ku obiektowi; sytuacja natomiast eskaluje nieprzerwanie z każdym dniem i naruszanych jest coraz więcej i większym stopniu norm prawa międzynarodowego publicznego między państwami znajdującymi się pod wpływem RPC-PL-006. Obecnie przewiduje się, że wywołanie konfliktu atomowego nastąpiłoby po upływie 12 dni od przekroczenia granic odpowiedniego państwa. Należy odnotować, że ludność takich państw nie bierze udziału w konfliktach w charakterze decydentów, a efekt dotyczy głównie osób zajmujących stanowiska polityczne, najwyższe wojskowe, dyplomatyczne, a także prywatnych, które z różnych względów odgrywają istotną rolę w kwestii zdolności wojennej państwa.

Pomimo przeprowadzenia serii badań, z uwagi na ostrożność badawczą — definitywna wiedza nie była zagwarantowana w wyniku przeprowadzenia bardziej ryzykownych badań, a wiązałyby się z wielokrotną indukcją efektu anomalnego RPC-PL-006 — uzyskane dane nie wskazują sposobu, w jaki obiekt określa tzw. lokację właściwą, za którą uważa się terytorium państwa, w którego obrębie obiekt może bezpiecznie być przechowywany.

Ustalono, że osoby decyzyjne w sferze władzy państwowej, które zostają powiadomione przez Autorytet o naturze RPC-PL-006 w sposób wiarygodny, tj. skutecznie przekonane, przez około dwukrotnie dłuższy czas po aktywacji efektu wydają się opierać jego oddziaływaniu, aczkolwiek prędzej czy później zawsze ulegają niemalże kompulsywnej eskalacji w zakresie srogości swojej postawy dyplomatycznej.

Dodatek: Pozyskanie.
RPC-PL-006 został pozyskany w trakcie Operacji „Ninth Raven”, którą przeprowadzono w dniu 7 lipca ████ r., w okolicach [UTAJNIONO], w Polsce. Operacja była spowodowana odkryciami dokonanymi w toku długotrwałego i ograniczonego pod względem budżetowym śledztwa trwającego od zakończenia pierwszej wojny światowej, którego celem było ustalenie, czym jest albo był „artefakt zwycięstwa” — obiekt, który stanowił priorytet obrony dla dowódców niemieckich prowadzących działania na froncie wschodnim i z tego właśnie powodu zainteresował wówczas Autorytet. Po zakończeniu konfliktu uprawdopodobniono, iż artefakt mógł zostać wykorzystany do zawiązania sojuszy, które miały istotny wpływ na początkowe stadium pierwszej wojny światowej, wobec czego wszczęto śledztwo i po długotrwałych badaniach ustalono jego lokalizację — ruiny [UTAJNIONO], w północno-wschodniej Polsce.

O ile nie stwierdzono inaczej, treści niniejszej witryny objęte są postanowieniami licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.