TKAE to aktualnie najdokładniejszy znany sposób na uzyskanie dostatecznie precyzyjnego odczytu SKA dla danej przestrzeni. Test ten składa się z 3059 wewnętrznych testów, z których każdy umożliwia uzyskanie odczytu: „niska koherencja”, „średnia koherencja” albo „wysoka koherencja”.
tagshow
|
4.4 (5) |
4.4 (5) |
   |
TKAE
Test Koherencji Andersona-Eckhardta (TKAE) bazuje na Skali Koherencji Andersona, której dokumentacja znajduje się tutaj.
TKAE to aktualnie najdokładniejszy znany sposób na uzyskanie dostatecznie precyzyjnego odczytu SKA dla danej przestrzeni. Test ten składa się z 3059 wewnętrznych testów, z których każdy umożliwia uzyskanie odczytu: „niska koherencja”, „średnia koherencja” albo „wysoka koherencja”. Rezultat końcowy odczytu SKA stanowi średnią wszystkich wyników testów przeprowadzonych na podstawie TKAE, obliczonych zgodnie z poniższą procedurą.
1. Przeprowadź każdy test wewnętrzny TKAE i odnotuj, czy jego wynik wskazuje na wysoką, średnią czy niską koherencję względem wyniku testu kontrolnego zrealizowanego w rzeczywistości bazowej.
2. Przekonwertuj wynikowy zestaw danych do formy listy numerycznej według następującej prawidłowości:wysoka koherencja » desygnacja numeryczna 2;
średnia koherencja » desygnacja numeryczna 1;
niska koherencja » desygnacja numeryczna 0.Teraz powinieneś mieć listę składającą się wyłącznie z cyfr: 0, 1 lub 2.
3. Oblicz średnią (arytmetyczną) wynikowego zestawu danych. Powinieneś otrzymać wartość liczbową między 0 i 2.
4. Otrzymaną wartość liczbową pomnóż przez 3.
Powyższy test umożliwia uzyskanie największego rezultatu w postaci cyfry 6, a najmniejszego — 0. Hipotetycznie odczyt koherencji dla danej przestrzeni może być wyższy niż 6, aczkolwiek przypadek taki jak dotąd nie został udokumentowany.
Większość testów wewnętrznych współtworzących TKAE można podzielić na dwie kategorie. Pierwsza z nich składa się z prostych, logicznych pytań, które stanowią 27% testów wewnętrznych. Na pytania logiczne powinien odpowiedzieć człowiek znajdujący się w badanej przestrzeni, niemal zawsze będący czynnym subiektem dyspozycyjnym. Typowe pytania tego rodzaju to m.in.: „Ile wynosi jeden dodać jeden?” czy „Jeżeli w pojemniku znajduje się pięć przedmiotów, a ja zabiorę jeden z nich, to ile z nich pozostanie w pojemniku?”. Poziom koherencji określa się na podstawie dokładności odpowiedzi testera.
Druga kategoria wiąże się z dokonaniem podstawowych obserwacji przestrzeni lub znajdujących się w niej obiektów. Testy wewnętrzne tego rodzaju stanowią 36% TKAE, a typowym jest np. przeprowadzenie podstawowej reakcji chemicznej celem określenia, czy odpowiada ona prawom termodynamiki. Innym przykładem jest umieszczenie zwierzęcia, przykładowo jagnięcia, w przestrzeni badanej i obserwowanie jego zachowania. Jeżeli owca zachowa się zgodnie z przewidywaniami, najpewniej odczyt dla tego testu powinien wskazać wysoką koherencję; jeśli jednak owca zacznie zachowywać się nieprzewidywalnie wskutek nieznanych albo niejasnych przyczyn, prawdopodobnie odczyt dla tego testu powinien wskazać średnią koherencję; jeżeli natomiast owca ulegnie zdeformowaniu bądź innym zmianom kształtu lub formy, zapewne trafnym odczytem dla tego testu będzie niska koherencja.
Pozostałe 37% testów wewnętrznych to różnorodne eksperymenty i procedury, których na ogół nic nie łączy. Testy wewnętrzne TKAE wykorzystujące ludzkich testerów powinny być wielokrotnie ponawiane z wykorzystaniem innych osób celem dostatecznego zobiektywizowania wyników. W wielu przypadkach niemożliwe będzie przeprowadzenie wszystkich testów wewnętrznych, co jest rzeczą oczekiwaną; wtakich przypadkach znaczna liczba pozostałych testów wewnętrznych powinna umożliwić mimo wszystko uzyskanie w miarę wiarygodnego odczytu.
Aby uzyskać dostęp do pełnej listy testów wewnętrznych TKAE, należy skontaktować się z dr. Eckhardtem.
CKAE
Czytnik Koherencji Andersona-Eckhardta jest urządzeniem niezależnym od TKAE, które umożliwia automatyczne uzyskanie szacunkowego odczytu poziomu koherencji danej przestrzeni. Urządzenie to przeprowadza jedynie kilkadziesiąt testów wewnętrznych, co oznacza, iż uzyskane przez nie wyniki nie są obszerne. Każdy szacunek uzyskiwany jest w formie zakresu, w jakim mieści się właściwy poziom SKA. Przykładowo rezultatem CKAE może być zakres 3,5-4,7 dla poziomu SKA rzędu 3,8.
CKAE są urządzeniami, których wyprodukowanie jest niezwykle kosztowne. W razie wystąpienia bezwzględnej konieczności należy skontaktować się z dyrektorem ekspozytury — jeśli podzieli on zasadność wniosku, wnioskodawcy wydany zostanie egzemplarz urządzenia.
