» Protektorat — przegląd «
Protektorat to skrzydło humanitarne Pionu Ochronnego specjalizujące się w ratowaniu ludzi, udzielaniu pomocy przedmedycznej oraz tymczasowym neutralizowaniu większości zjawisk anomalnych. Wszystkie dowództwa regionalne Autorytetu obowiązane są posiadać przynajmniej jedną ekspozyturę obsługującą funkcjonariuszy Protektoratu, którzy w ciągu godziny będą w stanie dostać się do każdego miejsca katastrofy w regionie. Jednakże dowództwa regionalne mogą przeznaczyć środki na większą infrastrukturę Protektoratu. Dyspozycja funkcjonariuszy Protektoratu wymaga uprzedniej autoryzacji dyrektora ekspozytury lub pracownika zajmującego wyższe stanowisko.
Zaprzysiężenie stróżów Protektoratu, nadzorowane przez Zastępcę Naczelnika Pionu Ochronnego (pośrodku).
Opis: Protektorat to służba szybkiego reagowania w regionach podlegających jurysdykcji Autorytetu, a funkcjonariusze tu służący gotowi są do wzięcia udziału w akcji w ciągu minuty od otrzymania rozkazu. Funkcjonariusze Protektoratu reagują na incydenty mające miejsce poza ekspozyturami Autorytetu, najczęściej w miejscach publicznych. Częstokroć Protektorat zajmuje się kryzysami przechowalniczymi, acz sporadycznie również zaprowadza ład w następstwie anomalnych aktów terroru dokonywanych przez OŚA. Stróże Protektoratu na ogół mogą działać tylko na przydzielonym im obszarze i, z wyjątkiem nadzwyczajnych okoliczności, nigdy nie zostaną przeniesieni ani poproszeni o wykroczenie poza ich jurysdykcję.
Protektorat zajmuje się różnego rodzaju akcjami ratowniczymi, neutralizacyjnymi i związanymi z udzielaniem pomocy medycznej. Swoją działalność Protektorat prowadzi z garnizonu powołanego w określonej ekspozyturze lub placówce terenowej, którą do tego celu przygotowano. Jednostki zarówno ratownicze, jak i wspierające posiadają floty śmigłowców, a niekiedy nawet samoloty pozwalające funkcjonariuszom na szybkie dostanie się w miejsce każdej katastrofy. Typowy stróż uzbrojony jest tylko w wybraną przez niego krótką broń palną.
Protektorat korzysta z szerokiej gamy technologii. Najczęściej współpracuje on z Modułem Biomechaniki, który zapewnia większość protez, instrumentów chirurgicznych oraz egzokombinezonów wykorzystywanych przez stróżów w terenie i w klinikach mobilnych.
Protektorat to główne źródło rekrutacyjne w ramach Programu Naboru do Autorytetu (PNA). Gdy stróż Protektoratu napotka cywila, który wszedł w kontakt ze zjawiskiem anomalnym lub w inny sposób nabył wiedzę o świecie anomalii, stróż jest umocowany do (o ile wierzy on, że dana osoba byłaby wartościowym nabytkiem) zaoferowania takiemu cywilowi pracy w Autorytecie. Wyjątkowo umiejętny rekrut może upozorować swoją śmierć w wyniku anomalnej katastrofy, dzięki czemu zyska większą swobodę w zakresie utworzenia nowej tożsamości.
Po sprawdzeniu tożsamości, historii oraz danych z kartotek kryminalnych przez Wydział Kontrwywiadowczy CWA rekrutów wysyła się do różnych obszarów funkcjonalnych Autorytetu, gdzie mogą oni najlepiej spożytkować swoją wiedzę, umiejętności i doświadczenie. Z tego powodu stróże Protektoratu są często zachęcani do rekrutowania wszystkich napotkanych osób, z wyjątkiem najbardziej nieumiejętnych. Nawet tzw. przyciski do papieru, cieśle czy woźni odnajdą się w Autorytecie.
Konkretne szkolenie, wyposażenie oraz standardy operacyjne dotyczące takich rekrutów są sprawą obszaru funkcjonalnego, w którym zajmą stanowisko. Najwięcej wniosków o przydział rekrutów płynie z Sił Bezpieczeństwa Autorytetu, Komponentu Inżynieryjnego oraz Zespołu ds. Eksperymentów Anomalnych. Jeśli mowa o Protektoracie, rzadko kiedy rekrut zostaje do niego zaciągnięty, albowiem tutejsze przydziały wymagają obszernego doświadczenia z zakresu pomocy przedmedycznej, medycznej lub przeciwpożarowej. Wielu rekrutów pozyskanych zostaje przez stróżów, którzy w ramach szybkiego reagowania na sytuacje kryzysowe są w stanie ich uratować przed drugorzędnymi zagrożeniami. Często rekruci tacy sami usiłowali pomóc innym osobom.
Stróże Protektoratu przydzieleni są do komórek organizacyjnych departamentu:
ratowniczych:
- RE-50: Ratowanie personelu
- RE-100: Ratowanie VIP-ów
- RE-150: Ratowanie bojowe
- RE-200: Ratowanie anomalii
i wspierających:
- FI-50: Zespół Strażacki
- DI-100: Dyspozytornia
- TT-100: Zespół Traumatologiczny
- NT-100: Zespół Neutralizacyjny
Stróżowie Protektoratu przybywający do Placówki 014 około godziny po przejściu fali uderzeniowej.
Sporadycznie, gdy rekrut może zostać zaciągnięty do Protektoratu, przydziela się go do komórki RE-50 lub FI-50 w celu odbycia szkolenia pod okiem bardziej doświadczonych stróżów z komórek RE-, TT- bądź NT-100. Po rocznej ocenie służby przygotowawczej rekruta przydziela się do bardziej doświadczonej grupie odpowiadającej jego indywidualnym umiejętnościom (100-200) albo zachowuje się go w dotychczasowej, jeśli stróż szkoleniowy tak uzna. Jeżeli rekrut nie uzyska pozytywnej oceny rocznej, może zostać przeniesiony do pracy kontraktowej w Pionie Przechowalniczym. W sytuacji, gdy szkoleniowiec stwierdzi, iż osoba taka wpływa negatywnie na jakość pracy innych, może on wypełnić formularz amnezyjny RE-100 celem niezwłocznej kasacji wspomnień rekruta i wpojenia go na nowo w życie cywilne.
Aby uzyskać skierowanie do przydziału RE-150-200, wymagane jest uzyskanie poświadczenia bezpieczeństwa poziomu trzeciego.
Stróżowie, którzy wykazali szczególne męstwo w czasie służby, mogą uzyskać ofertę służby w Połączonym Sztabie Protektoratu (PSP). Młodsi stróżowie sztabowi zazwyczaj służą pod nadzorem szefa sztabu określonej ekspozytury i przechodzą dalsze szkolenie z zakresu przywództwa, rekrutacji oraz rozwoju umiejętności. Stróż sztabowy może uzyskać stopień młodszego, sierżanta, starszego, naczelnego i głównego. Główni stróżowie sztabowi sprawują jurysdykcję nad całymi regionami i koordynują działalność personelu Protektoratu na takim obszarze. Spośród nich Naczelnik Pionu Ochronnego powołuje Dowódcę Protektoratu, promując funkcjonariusza na stopień służbowy generała brygady.
Dwóch stróżów Garnizonu 2-AS z ODAv7.
Wszyscy stróżowie Protektoratu w zawodowym życiu codziennym powinni być w miarę samodzielni, aczkolwiek, oprócz obowiązków związanych z reagowaniem na sytuacje kryzysowe, zleca się im również inne zadania. Oczekuje się przestrzegania łańcucha dowodzenia, aczkolwiek nie może to być nigdy wymówką przed jakościowym służbą w ochronie żyć ludzkich i pracowników Autorytetu.
Wyposażenie: Chociaż drużyny ratownicze Protektoratu wykorzystują szereg nieuregulowanych narzędzi ofensywnych, wyposażenie ratownicze oraz pancerze są zawsze wykonywane przez Autorytet, albowiem brak jest adekwatnych producentów takich przedmiotów na świecie, z wyjątkiem OŚA takich jak GEAR. Najważniejszą częścią ekwipunku stróżów Protektoratu jest ODAvX, czyli Omniwersalny Aparat do Nurkowania, aktualnie w wersji 10. Pozwala on każdemu stróżowi na łatwe dostanie się do centrum każdego kryzysu.
Każdy wydany artykuł wyposażenia jest skatalogowany i zarejestrowany pod odpowiednim numerem seryjnym. Personel Protektoratu ponosi odpowiedzialność za konserwację, funkcjonalność i zupełność wydanego mu ekwipunku po zakończeniu dyspozycji.
» Protektorat — komórki organizacyjne «
Protektorat wykorzystuje wiele różnych służb celem ochrony ludzkości, czy to przed ludźmi, anomaliami, środowiskiem, czy istotami pozaziemskimi. Każda służba korzysta z własnych zasad, regulacji, personelu oraz wyposażenia celem reagowania na wezwania o pomoc. Mimo że zwykle wymaga się autoryzacji dyrektora ekspozytury, by zadysponować daną jednostkę, główny stróż może operację taką wymusić, jeżeli stwierdzi, iż jest to usprawiedliwione okolicznościami.
Uwaga, obecni i przyszli stróżowie:
W świetle ostatnich zdarzeń, w tym pandemii, wielkoskalowych pożarów, trzęsień ziemi, tsunami oraz rebelii, Protektorat ponownie zdecydował się otworzyć swe drzwi na masową rekrutację. Nasze standardy pozostają, jakie były, ale musimy teraz patrzeć na zewnątrz i poszukiwać na świecie tych, którzy cieszą się umiejętnościami na tyle rozwiniętymi, by wspomóc naszą ochronę ludzkości przed wszelkimi niepojętymi zagrożeniami.
Prosimy zaznajomić się z Formulatrzem Poleceniowym 3A osoby, które chciałyby zarekomendować kandydata do Protektoratu. Wiedzcie, że za każdego waszego kandydata, który przejdzie szkolenie podstawowe, możecie otrzymać dodatek do wynagrodzenia.
Podpisano:
Połączony Sztab Protektoratu; dokument został sporządzony przez głównego stróż Hanleya z NORTHCOM
Stróżowie ratowniczy (50-200)
Najwcześniejsza wersja stróżów ratowniczych z ODAv1.
Stróżowie ratowniczy to personel przeznaczony do ekstrakcji cywilów z niebezpiecznych miejsc dotkniętych wpływami anomalnymi i zagrożeniami naturalnymi. Ratownicy wyszkoleni są w zakresie działania pod wpływem różnego rodzaju zagrożeń, takich jak promieniowanie, skrajne zjawiska pogodowe, wycieki substancji chemicznych, aktywne pola walki, porwania przez przedstawicieli cywilizacji pozaziemskich i sporadycznie — pożary.
Szkolenie stróżów ratowniczych obejmuje różne zadania odpowiadające ich specjalizacji. Trening z zakresu ratowania personelu (RE-50) to podstawowe przeszkolenie dla każdego stróża, nieważne, czy idzie o ratowanie żyć cywilów, czy pracowników Autorytetu. Stróż wykazujący szczególne kompetencje może zostać przeniesiony do komórki odpowiedzialnej za ratowanie VIP-ów (RE-100), co obejmuje ekstrakcję i transport najważniejszych pracowników Autorytetu. Stróż szczególnie umiejętny w zakresie posługiwania się bronią palną może zostać przeniesiony do ratowania bojowego (RE-150), a taki, który wykazuje wyjątkowe zrozumienie zjawisk anomalnych może zostać przeniesiony do ratowania anomalii (RE-200).
Stróże pracują nad szybkością i zdolnością do dyskretnej aktywności. Ich zadaniem jest szybka i jeśli to może, dyskretna ekstrakcja. Cywile, którzy zaobserwują działania stróżów, mogą doprowadzić do większej liczby ofiar lub obrażeń fizycznych, a także do sprowadzenia jeszcze większego zainteresowania na działalność operacyjną stróży. Mimo że stróżów nie kara się za takie zdarzenia — w końcu są one i dość częste, i często niezależne, to na takie incydenty patrzy się krzywo, a związani z nimi stróże są upominani przez swoich kolegów i koleżanki.
Stróżowie ratowniczy muszą przedkładać życia cywili nad własne i z tego powodu, z wyłączeniem funkcjonariuszy bojowych, obarczeni są największym współczynnikiem śmiertelności pośród pracowników Autorytetu. Ze względu na ich działania często są jednak dobrze traktowani i wynagradzani.
Zespół Strażacki (FI-50)
Drużyny strażackie składają się z osób wyszkolonych w zakresie zwalczania pożarów, ale można na nich polegać również przy walce z promieniowaniem oraz niebezpiecznymi substancjami chemicznymi, które wyprodukowane zostały przez zjawisko bądź zdarzenie anomalne. W zależności od potrzeb stróże-strażacy ubrani są w standardowe kombinezony chroniące przed ogniem i chemikaliami albo w ODS.
Dymni skoczkowie reagujący na wezwanie z Santa Cruz, w Kaliforni, z epicentrum wielu anomalii wykorzystujących ogień.
Celem stróżów-strażaków jest neutralizacja i zapobieganie rozprzestrzenianiu się pożarów, niezależnie od tego, czy powstały one z przyczyn anomalnych. Kierując się metodyką pracy publicznych strażaków, funkcjonariusze ci podejmują takie działania, jak tworzenie wentylów (dziur w dachach lub kondygnacjach) czy udzielanie pierwszej pomocy przedmedycznej. Często też stróżowie ci wyłączają lokalne sieci energetyczne celem ułatwienia sobie walki z pożarem.
Specjalnym rodzajem funkcjonariuszy Zespołu Strażackiego są członkowie formacji spadochronowej nazywanej „dymnymi skoczkami”. Stróżowie ci wykorzystują spadochrony, by dostawać się na określone obszary i częstokroć stanowią swoistą jednostkę rekonesansową na miejscu zdarzenia dla stróżów, którzy jeszcze na nie przybyli. Jednostki spadochronowe zwykle są dysponowane na tereny wiejskie bądź inne, gdzie nie ma dużych skupisk ludności. Jednakże w sytuacjach kryzysowych dymni skoczkowie mogą zostać zadysponowani na teren miejski. Mimo że tryb ich pracy wiąże się z dużym ryzykiem, funkcjonariusze tej formacji cieszą się bardzo małą liczbą ofiar; średnio życie traci od 2 do 3 dymnych skoczków rocznie.
Zespół Traumatologiczny (TT-100)
Na Zespół Traumatologiczny składa się cała gama medyków. Każda z drużyn wchodzących w skład tej formacji posiada lekarzy polowych, ratowników medycznych, pielęgniarki oraz — na potrzeby pacjentów, których nie można przemieścić — chirurgów medycyny ratunkowej i katastrof specjalizujących się w zabiegach biomechanicznych. Po powzięciu wiadomości o incydencie wzniesione zostaje podstawowe centrum medyczne w pobliżu miejsca zdarzenia. Centrum to umiejscowione zostaje tak blisko miejsca incydentu, jak to tylko możliwe, aczkolwiek duże znaczenie ma tu fakt, iż bazie tej incydent nie może zagrażać. Po stwierdzeniu, że to odpowiedni moment, personel, który przybył na miejsce zdarzenia, określa liczbę poszkodowanych i korzystając ze standardowej metodyki triażu, dokonuje ustabilizowania ich stanu oraz ewakuacji osób w stanie krytycznym do najbliższego centrum, gdzie przeprowadzone zostają najważniejsze zabiegi chirurgiczne.
Zespół Traumatologiczny przejmujący pacjentów od stróżów strażackich.
Głównym celem Zespołu Traumatologicznego jest zapobieżenie dalszej utracie życia. Funkcjonariusze dokonują tego z użyciem licznych środków. Częstokroć wykorzystuje się bioinżynierię do najważniejszych operacji i wielu pacjentów budzi się z mechanicznymi kończynami lub narządami, albowiem ich własne straciły zdolność do funkcjonowania. Ci, w których ciałach umieszczono implanty biomechaniczne, często kierowani są na wizyty kontrolne w Sekcji Cybernetycznej celem zapewnienia im należytej jakości dalszego życia. Do zwalczania następstw części następstw incydentów wykorzystuje się specjalistów z zakresu chorób anomalnych.
Zespół Neutralizacyjny (NT-100)
Zespół Neutralizacyjny to formacja utworzona w drodze współpracy Protektoratu oraz Pionu Badawczego i Przechowalniczego celem uzyskania skutecznej mobilnej jednostki przechowalnicznej, którą z 95% skutecznością można wykorzystać wobec wszystkich anomalii. Efektem tych prac jest jednostka uderzeniowa wykorzystująca pionowzloty Boeing Osprey do celu dostarczania cewek Tesli wysokiej częstotliwości z niebywałą szybkością do miejsc wszelkich kryzysów przechowalniczych i innych zdarzeń powiązanych z aktywnością anomalii na całym świecie.
Po zrzuceniu cewek Tesli wytwarzają one ścianę elektryczności o wysokiej frekwencji. Podczas testów wykazano, że ściana ta jest w stanie czasowo zneutralizować nawet najwytrzymalsze anomalie. Wykorzystywane cewki Tesli posiadają baterie atomowe, które wystarczają na roboczogodzinę znacznego obciążenia. Są one zabezpieczone pancerzem w postaci wytrzymałej metalowej pianki kompozytowej, która używana jest także w ODA. Główna cewka jednak musi pozostawać odkryta, by prąd elektryczny mógł nią przepływać, co uwrażliwia ją na możliwość ataku przez anomalię rozumną z choćby minimalnymi zdolnościami intelektualnymi.
» Protektorat — technologia i wyposażenie «
Protektorat korzysta z szerokiego wachlarza tworów technologicznych. Aby jego komórki organizacyjne mogły skutecznie wykonywać swoje zadania, Protektorat w dużej mierza polega na innych departamentach, takich jak Moduł Biomechaniki, które zapewniają większość kombinezonów ochronnych, protez oraz różnego rodzaju ulepszeń. Mimo to większość wyposażenia medycznego departament ten rozwija samodzielnie.
Opis: Każda komórka organizacyjna Protektoratu korzysta z technologii ściśle do niej dopasowanej. Owe artykuły technologiczne są bądź częściowo, bądź w pełni stworzone przez Protektorat. Z uwagi na wyspecjalizowany charakter tej technologii większość posterunków Protektoratu przechowuje zaledwie po jednym egzemplarzu danego artykułu. Stworzenie zapasowych mogłoby być bardzo drogie. Dyrektorzy ekspozytur, jeśli stwierdzą, iż zachodzi taka potrzeba, mogą wnieść o przydzielenie zapasowego artykułu technologicznego, aczkolwiek środki na to pobiera się z budżetu ekspozytury, a nie z Protektoratu.
Zespoły Ratownicze (RE-50-200)
- Ratownicy personelu i VIP-ów (RE-50-100)
- Drużyny ratujące personel i VIP-ów na ogół korzystają z wyposażenia niskiego poziomu i zwykle niedopuszczalne jest przydzielenie większej liczby artykułów takich jak Omniwersalny Aparat do Nurkowania (ODA) czy Sztuczna Studnia Grawitacyjna (AGW). Drużyny pełniący tę służbę posiadają po jednym pionowzlocie Bell Boeing V-28 Osprey do celów szybkiego reagowania na incydenty mające miejsce na ich obszarze działania.
Metalowa pianka kompozytowa, główny materiał ODA.
- Ratownicy bojowi i Anomalii (RE-150-200)
- Drużyny podejmujące działania ratownicze wobec anomalii oraz na polu walki są autoryzowane i zachęcane do czynienia pełnego użytku z wyposażenia Protektoratu.
- Omniwersalny Aparat do Nurkowania to nowoczesny kombinezon zapewniający ochronę w najgłębszych odmętach Rowu Mariańskiego i filtrowanie powietrza skuteczne nawet w wyższych partiach mezosfery. ODA jest odporny na żar, promieniowanie i pociski z broni palnej. Wykonany z metalowej pianki kompozytowej kombinezon rozprasza energię kinetyczną z dowolnej broni. Wnętrze ODA wyposażone jest w egzokombinezon, który zapewnia użytkownikowi zdolność do podnoszenia ciężarów o masie dwustu pięćdziesięciu kilogramów oraz wzmacnia ich układ kostny, diametralnie zmniejszając prawdopodobieństwo złamania kości. Każdy kombinezon jest na dodatek wyposażony w czarną skrzynkę do celu odzyskania użytkownika w przypadku, gdy utracił zdolność ucieczki, został pochwycony albo — co jest wyjątkowo mało prawdopodobne — poniósł śmierć.
- Sztuczna Studnia Grawitacyjna to urządzenie, które można uruchomić na dowolnej powierzchni, by zapewnić niewielki obszar o normalnym oddziaływaniu grawitacyjnym w porównaniu z ziemskim. Po włączeniu urządzenie to natychmiast się powiększa i gęstnieje, niwelując efekty wszelkiego tłumienia bądź zwiększania grawitacji przez anomalię, by pomiędzy studnią a anomalią zapewnić mały obszar o normalnej grawitacji. Studnia może być również skalibrowana na zapewnianie mniejszej grawitacji, co ułatwia stróżom przemieszczanie się po miejscach katastrof. Urządzenie wywiera nadto nieznaczny wpływ na normalizację poziomów SKA.
Do celów opanowywania wyjątkowych kryzysów i reagowania na pochwycenie globalnych dyrektorów każdy posterunek Protektoratu posiada na stanie pojedynczy samolot Lockheed SR-71 Blackbird, który może zostać niezwłocznie zadysponowany.
Zespół Strażacki (FI-50)
- Zespół Strażacki korzysta z własnej floty powietrznej, niestandardowego wyposażenia, a także personelu do przeprowadzania działań.
- W ramach operacji polegających na mobilnym gaszeniu pożarów wykorzystywany jest śmigłowiec Chinook 47. Jest on w stanie przenosić do 6800 litrów wody, którą może dystrybuować systemem węży strażackich zamontowanym w miejscach dawnych działek.
- Skoczkowie spadochronowi formacji korzystają ze zmodyfikowanej wersji ODA nazywanej ODASMOKE. Jest ona pozbawiona kuloodporności, ale zachowuje żaroodporność i egzoszkielet do celów ratowania ludności cywilnej.
Zespół Neutralizacyjny (NT-100)
- Zespół Neutralizacyjny jest wyposażony tak dobrze, że może z prędkością światła reagować na każdego rodzaju incydenty.
- Formacja posiada trzy pionowzloty Bell Boeing V30 Osprey, którymi przenosi swoje cewki Tesli. Pionowzloty te posiadają tarcze chroniące przed impulsami elektromagnetycznymi oraz piorunami, by mogły wlatywać w najgorsze burze, albowiem to, co przenoszą, bardzo dobrze przewodzi prąd elektryczny.
- Najważniejszymi artykułami wyposażenia Zespołu Neutralizacyjnego są eksperymentalne cewki Tesli o wysokiej częstotliwości (HFTC). Wyposażone są one w niezależne mobilne baterie, które zapewniają energię elektryczną na roboczogodzinę wykorzystania najwyższej możliwej frekwencji, co umożliwia ich dyspozycję polową i czasowe zabezpieczenie anomalii, aż do przybycia posiłków. HFTC wytwarzają energię o skrajnie wysokiej częstotliwości, która może zdezintegrować, ogłuszyć i zamknąć wszystko, a cewki są wyjątkowo dobrymi przewodnikami. W razie ataku anomalii na cewki, zostałaby ona porażona potrójną dawką tego, co przewodzą.
Zespół Traumatologiczny (TT-100)
- Zespół Traumatologiczny posiada szeroką gamę narzędzi i organów, kończyn, a także ciał syntetycznych i mechanicznych, zapewnionych przez Moduł Biomechaniki.
- Najnowszym dobytkiem Zespołu Traumatologicznego jest Auto-Doc 5.7, zwany Autolekarzem. Jest to duży, płaski stół wyposażony w wiele instrumentów chirurgicznych, czujników oraz monitorów. Umożliwia on lekarzowi dokonanie natychmiastowej diagnozy i określenie stanu zdrowia pacjenta. Urządzenie automatycznie podaje określoną liczbę medykamentów i substancji anestetycznych. Autolekarz jest w stanie nawet przeprowadzić podstawowe zabiegi chirurgiczne, takie jak amputacja, leczenie naderwanych mięśni czy instalacja protetycznych kończyn.
- Moduł Biomechaniki to regularny dostawca eksperymentalnych protez syntetycznych, organów, a nawet kompletnych ciał. Można czynić z nich użytek na wniosek pacjenta, w przypadku odnotowania braku części organicznych lub wydania autoryzacji przez oficera dowodzącego pacjentem. Jednakże udzielenie protezy w postaci całego ciała wymaga autoryzacji dyrektora regionalnego lub pracownika na wyższym stanowisku.
Najnowszy Auto-Doc 5.0, stworzony przez ██ █████ Corp.
