Oddział Ustalania Celowości i Hierarchizacji Obostrzeń

Oddział Ustalania Celowości i Hierarchizacji Obostrzeń

Wstęp

Oddział Ustalania Celowości i Hierarchizacji Obostrzeń (UCHO), zrodzony w wyniku reakcji na nieautoryzowaną sesję testów na RPC-███ w 19██ r., realizuje dwojaką misję: ewaluację działalności Autorytetu i badanie naruszeń mandatów Autorytetu. Oceny przygotowywane przez UCHO skupiają się na sprawach związanych z nieetycznym charakterem pracy wykonywanej przez personel Autorytetu.

Głową departamentu jest Dyrektor Oddziału Ustalania Celowości i Hierarchizacji Obostrzeń.

Centrum Kontroli

Centrum Kontroli nadzoruje działalność różnych obszarów Autorytetu pod względem zgodności z przepisami Konwencji oraz innych aktów wewnętrznych. Składa się ono z niezależnych pracowników nazywanych kontrolerami. Kontrolerowie mają prawo żądania wszelkich informacji na temat działalności dowolnego departamentu i pracownika. Kontrolerowie przyjmują też zgłoszenia pracowników, w tym sygnalistów, którym zapewniają pełną ochronę tożsamości. Kontrolerzy są przeszkoleni w zakresie różnych działów kryminalistyki, lecz zwykle specjalizują się w kontroli określonej działalności Autorytetu, np. utylizacji personelu typu CSD czy neutralizacji anomalii rozumnych.

Kontroler nie jest obowiązany wyłącznie reagować na pogwałcenia Konwencji post factum. W istocie, od kontrolera wymaga się tego, by udzielał on wskazówek profilaktycznych szefom różnorakich departamentów. Kontroler może też zwrócić się do Izby Wykonawczej Trybunału Karnego z prośbą o wydanie wiążącego polecenia, którego egzekucję sama izba będzie prowadziła, jeżeli dopatruje on się braku woli współpracy po stronie osób decyzyjnych, a nie zachodzą jeszcze przesłanki do przedstawienia zarzutów.

Jeżeli jednak już doszło do naruszenia Konwencji, kontroler, którego jurysdykcja obejmuje przedmiot sprawy, który został wyznaczony do sprawy przez Prezesa Centrum Kontroli bądź do którego wniesiono zgłoszenie o zdarzeniu, ma do wyboru kilka sposobności rozwiązania problemu:

• jeżeli zdarzenie nie jest w żadnym wymiarze szkodliwe, może on poprzestać na pouczeniu sprawcy;
• jeżeli szkodliwość zdarzenia jest znikoma, może on poprzestać na wystosowaniu nagany na okres 3 lat, od której ukarany może odwołać się do Trybunału Karnego;
• jeżeli jednak szkodliwość zdarzenia jest istotna, zobowiązany jest on skierować do Trybunału Karnego wniosek o ukaranie sprawcy, a także nakazać Służbie Bezpieczeństwa Autorytetu lub osobiście dokonać jego zatrzymania i doprowadzenia przed Trybunał.

Zwierzchnikiem sekcji jest Prezes Centrum Kontroli.

Trybunał Karny

Trybunał Karny Autorytetu to instytucja powołana w celu wymierzania sprawiedliwości wobec osób, które dopuściły się pogwałcenia przepisów Konwencji Autorytetu. TKA składa się z trzech izb:

• Izby Służbowej zarządzanej przez Wiceprezesa TKA ds. Izby Służbowej, która orzeka w sprawach naruszeń zarzucanych osobom wykonującym pracę w Autorytecie na podstawie stosunku służbowego, jak np. funkcjonariusze Pionu Ochronnego czy referatów spraw specjalnych naczelnictw Autorytetu;
• Izby Powszechnej, której zadaniem jest orzekanie w zakresie obwinionych, którzy nie wykonują pracy na podstawie stosunku służbowego, zarządzanej przez Wiceprezesa TKA ds. Izby Powszechnej, oraz
• Izby Wykonawczej, która czuwa nad wykonywaniem orzeczeń Izby Służbowej i Powszechnej, zarządzanej przez Wiceprezesa TKA ds. Izby Wykonawczej, a także nad wydawaniem wiążących opinii w sprawach, w których nie doszło do naruszenia przepisów Konwencji, lecz ryzyko takie jest dostrzegane.

Służbę w ww. izbach pełnią sędziowie TKA, a pracę — asystenci i reprezentanci procesowi. Asystenci wspomagają sędziów, a reprezentanci procesowi reprezentują obwinionych i działają w ich najlepszym interesie. Zwierzchnictwo nad Trybunałem Karnym sprawowane jest przez Prezesa TKA oraz Dyrektora Globalnego 08. Orzeczenie, któremu GD-08 nie nadał klauzuli wykonalności, nie może zostać wykonane. W praktyce jednak rzadko zdarza się taka sytuacja; najczęściej odmowa nadania klauzuli wykonalności za podstawę ma fakt, iż skazany dopuścił się naruszenia przepisów Konwencji z powodu wykonywania poleceń Zarządu, do których organ ten nie zamierza się wprost przyznać.

[+] Postępowanie przed TKA

Postępowanie przed TKA rozpoczyna się od wpływu do Prezesa TKA wniosku o ukaranie danej osoby wraz z aktami sprawy przez kontrolera Centrum Kontroli, naczelnika bądź dyrektora globalnego. Prezes dokonuje przekazania wniosku odpowiedniemu wiceprezesowi, a ten wybiera niezwiązanych ze sprawą ani obwinionym sędziów i przekazuje im sprawę do rozpatrzenia.

Jeżeli obwinionemu nie grozi kara sroższa od roku pozbawienia wolności, sprawę prowadzi jeden sędzia. Jeśli obwinionemu grozi kara sroższa, lecz nieprzewidująca terminacji, sprawę prowadzi troje sędziów. Jeżeli obwinionemu grozi terminacja, sprawę prowadzi wiceprezes, a ostatecznie Prezes TKA, i dwoje sędziów określonej izby. Jeżeli niemożliwy jest wybór bezstronnego składu, problem przedstawia się do rozwiązania GD-08.

Po zbadaniu sprawy wydawane jest orzeczenie, a obwiniony i osoba, która przedstawiła wniosek o ukaranie, mogą wnieść odwołanie do Prezesa TKA w terminie 7 dni od wydania orzeczenia, który dokonuje wyboru składu do rozpoznania odwołania. Od orzeczenia odwoławczego nie jest możliwe dalsze odwołanie, lecz strony postępowania mogą pisemnie przedstawić swoje opinie na temat orzeczenia GD-08 do czasu nadania klauzuli wykonalności — o ile wyrok jest skazujący.

W sytuacji uniewinnienia obwinionego zostaje on oczyszczony z zarzutów. Jeśli jednak wydano orzeczenie skazujące, zostaje one przedstawione GD-08 do nadania klauzuli wykonalności, a następnie niezwłocznie trafia ono do Izby Wykonawczej.